خیلی وقته خودم نبودم دلم برای خودم بودن تنگ شده تقریبا بیشتر زندگیم خودم نبودم همیشه میخواستم باب میل مردم باشم ،عکسهایی گالریمو که نگاه میکنم می بینم اونها همشون رو واسه باب میل بودن بعضیا گرفتم حالم از اینا بهم میخوره 

امشب قبل خواب ب رسم این چند شب که میخوام همیشگی به رادیو همراه گوش کردم برنامه مجتبی شووری حرف های زیبای تو قسمت گندزدایی زد میگفتش تروما یک درد و رنج سخت ذهنی و روانیه که باعث میشه بادامک مغزمون تکون بده و تکانش روانی ایجاد بکنه 

اون ترومای من اضطراب هست من همیشه ترس قبول نکردن و قبول نشدن و تحقیر شدن و توجه نکردن داشتم و اینا ریششون اضطرابه وابستگی و بددهنی و خشم و اون ام دی همه  اینا به اون برمیگرده میگه با سخن گفتن از اون مشکل و لمس کردنش و اینکه اثر هلش رو بررسی کنی رو خودت و شروع به عمل بونی برای تغییرشون میتونی کنترل‌شون کنی هر چند ریشه کن نمیشه اما میتونی مثل فیلم ذهن زیبا زندگی نرمال خودت داشته باشی 

احساس کمبود توجه که دارم وابستگی احساسی رو هم ایجاد کرده میخوام بهش بگم سلام و بهش بی توجهی نمیکنم مثل حرفی که شکوری زد سلام میکنم و میزارم بره و بیاد و من زندگی خودمو دنو میکنم یعنی میخوام بگم اگه اون پسره یا هر شخصی به تو پیام بده نیازی نیست همش گوشیتو چک کنی و زندگی نرمال از خودت بگیری و اولویت هاتو فراموش بکنی باید با تکرار و تمرین بتونی  دیگه هواست به زندگیت باشه و سرت تو گوشی نباشه و فکرش ک میاد  ود ازش بگذری  انقدی تمرین میکنی تا عملی بشه